امروز به سراغ ساندویچی‌ای رفتیم که پر از حال‌و‌هوای نوستالژی است؛ جایی که دیدن میز و صندلی‌های قدیمی با رومیزی شطرنجی، شما را به گذشته می‌برد.
کفپوش‌های سیاه و سفید، خاطرات دوران کودکی را زنده می‌کنند و پرده‌های سفید پشت پنجره در نور روز جلوه زیبایی دارند. رنگ سبز ملایم دیوارها، درست مثل لباسی است که انگار دقیقا برای این مغازه دوخته شده.
بر روی دیوار، عکس هنرمندان و فیلسوفان دیده می‌شود و جعبه‌های زرد نوشابه با نشاط خاصی فضا را روشن کرده‌اند. این ساندویچی، فقط محل غذاخوری نیست بلکه مکانی است پر از جزئیات، حس، و خاطره که بی‌صدا با روح آدم حرف می‌زند.
این‌جا یکی از قدیمی ترین ساندویچی هایی است که در سال ۱۳۴۹ توسط خانم‌ناهید کاسپاریان تاسیس شده و تا کنون به کار خود ادامه داده است.