پرفورمنس «خانه‌ای، یک متر در یک متر مربع» در خیابان لارستان، جایی مقابل چشم رهگذران، بیش از آنکه یک اجرا باشد، پرسشی بود عمیق: خانه چیست؟ مرز محدودیت کجاست؟ و ما در چه چارچوب‌هایی زیستن را تجربه می‌کنیم؟
تماشاگران از پشت پنجره شاهد انسانی بودند که در محدوده‌ای کوچک، ۲۴ ساعت تمام را به زندگی بدل کرد؛ فضایی که نه فقط دیوارهای فیزیکی، که مرزهای ذهنی و اجتماعی را به نمایش گذاشت. این اجرا، یادآور تصویر ماهی زنده‌ای بود که درون لیوانی سر و ته با چند قطره آب، در تقلای بودن ادامه می‌دهد؛ استعاره‌ای از انسان امروز که در حصارهای ناپیدا دست‌وپا می‌زند.
پرسش اما همچنان باز است: خانه، امنیتی بی‌پایان است یا قابی تنگ برای بقا؟