پیشنهاد اولیه طرح با نگاهی آزاد، به سمت فرم‌های انتزاعی‌تر و تکنولوژی ساخت نو تری بود و در صحبت‌های با کارفرما، دغدغه ایشان برای نزدیک تر شدن به فرم معماری گیلان و اشتیاق کارفرما باعث شد ار لحاظ ظاهری نیز طرح را در قرابت بیشتری با کالبد معماری بومی نگاه داریم. با وجود اینکه جهت گیری بهینه از لحاظ بررسی‌های اقلیمی، کشیدگی شرقی غربی بود، با توجه به الویت بندی دیدها سایت، تصمیم بر این شد که کشیدگی در جهت شمال شرقی و جنوب غربی قرار بگیرد تا بیشترین استفاده از دیدهای اطراف محقق شود. حجم بنا نیز به صورت متخلخل و کشیده شکل گرفت.
ویلای آسمانه در سه طبقه با زیر بنای ۲۲۸ مترمربع به مساحت ۴۲۸ مترمربع طراحی شد. طبقه همکف به عنوان فضای عمومی شامل نشیمن مهمان، نشیمن نیمه خصوصی و فضای آشپزخانه و فضاهای خدماتی است. فضا نشیمن مهمان، در اطراف شومینه در جبهه‌ی جنوب غربی قرار دارد. وقتی در فضا قرار می‌گیریم، قاب‌بندی‌های وسیع دو طرف شومینه نمایی مسحور کننده از لایه‌هایی از کوه‌های دوردست را در خود به نمایش می‌گذارند و تیغه‌ی آفتاب نارنجی غروب در نیمه پایانی روز در کنار شومینه، صدای هیزم‌های در حال سوختن و رنگ آبی بی‌نهایت کوهستان، اتمسفری عمیق به فضا می‌بخشد.
طبقه اول فضاهای خصوصی‌تر را در خود جای داده. از پله‌ای یک طرفه به سمت طبقه اول می‌رویم. پله‌های یک طرفه، که الگویی آشنا در کالبد معماری خانه‌های گیلان است، هماهنگ با اهداف پیشین باعث شد فضای کمتری در جبهه شمالی جنوبی به پله اختصاص دهیم و این کشیدگی شرقی غربی در تمام عناصر ارتباطی نیز خودش را نشان می‌دهد. پله طبقه اول و پله ی بهار خواب و پلی که اتاق‌های دو طرف بنا را به هم متصل می‌کند، همه در انطباق با باقی فضاها، به صورت کشیده شکل گرفته‌اند.
در طول حرکت در مسیر، قاب بندی‌ها ما را با دیدهای متفاوتی مواجه می‌کند. سکانس‌هایی از قاب‌های درختان پرتقال و نارنج، آسمان جنوبی و تراس سمت راست و پنجره سرتاسری در سمت چپ که درخت گردو و طبیعت کوهستان ماسال را در خود قاب کرده است. هر چه از پله‌ها بالاتر می‌رویم نماهایی جدید از درخت و دیدهای کوهستان برایمان آشکار می‌شود.
پلی در دل بنا، فضاهای دو سمت را به هم مرتبط می‌کند. طراحی پل طبقه اول در انطباق با کانسپت‌های اصلی طراحی (جهت کشیدگی بنا، تخلخل فرم) به گونه‌ای در بنا قرار گرفته است که با حرکت در فضا دیدها و پرسپکتیوهای متنوعی از فضای بیرون توسط ساکنان تجربه شود. قرارگیری وید در دو طرف پل گشودگی‌هایی ایجاد می‌کند که تجربه‌ای یکتا از طبیعت اطراف در درون بنا ایجاد می‌کند. جایگذاری و ابعاد پنجره‌ها، مسیرهای حرکتی از پله‌ی اصلی و نحوه‌ی ارتباطش با پل و فضاهای خصوصی، سکانس‌های مختلف از قاب‌های گشوده به بیرون، همه در راستای دعوت طبیعت بی‌نظیر سایت به درون فضا و آمیختنش با تجربه‌ی فضاست.
و در نهایت به کمک پله‌ای یک طرفه‌ای دیگر، به بهارخواب طبقه دوم می‌رویم. فضایی شیروانی با دیدی به فضاهای داخلی طبقه همکف و اول و پنجره‌های سقفی رو به آسمان.